Jean Webster
Jean Webster werd geboren als Alice Jane Chandler Webster in Fredonia in 1876 en kwam uit een befaamde familie: de schrijver Mark Twain was haar oom en haar vader was de uitgever Charles Webster. Ze veranderde haar naam in Jean toen ze ging studeren, omdat haar kamergenoot ook Alice heette.
Toen ze 21 was ging Webster naar het Vassar College, de eerste Amerikaanse instelling die diploma’s uitreikte aan vrouwelijke studenten. Hier deed ze inspiratie op voor haar boek Lieve Langbeen . Webster heeft Engelse literatuur gestudeerd en schreef tijdens haar studie al toneelstukken en artikelen voor de universiteitskrant. Nadat ze was afgestudeerd in 1901, verhuisde Webster naar New York, waar ze voor verschillende tijdschriften werkte.
Haar eerste boek werd in 1903 gepubliceerd. Uiteindelijk schreef Webster acht boeken, vele toneelstukken en een aantal niet gepubliceerde verhalen. Lieve Langbeen , het verhaal van een weesmeisje die door een anonieme geldschieter naar de universiteit wordt gestuurd, was haar bekendste werk.
In haar boeken stelde Webster maatschappelijke problemen aan de kaak, zoals de erbarmelijke staat waarin de weeshuizen in het land verkeerden. De opbrengst van Vadertje Langbeen poppen ging naar het plaatsen van wezen in geschikte gezinnen.
Met haar beste vriendin Ethelyn McKinney reisde Webster naar vele landen. Ze was acht jaar lang stiekem verloofd met de broer van Ethelyn, Glenn Ford McKinney, maar hield dit geheim omdat hij getrouwd was. Nadat hij eindelijk was gescheiden, trouwde ze met hem in 1915.
In 1916, net nadat ze was bevallen van haar dochter Jean Webster McKinney, stierf Webster aan de gevolgen van complicaties tijdens de bevalling. Ze was 39 en op het hoogtepunt van haar succes als verhalenverteller en politiek activiste. Haar redacteur Douglas Doty beschreef haar als ‘een kunstenares zonder het artistieke temperament’.
Webster was befaamd om haar opgewektheid, en haar verhalen, zelfs wanneer ze over serieuze onderwerpen gingen, waren altijd toegankelijk en scherpzinnig, net als de eigenzinnige lijntekeningen die ze vaak bij haar werk tekende.
Toen ze 21 was ging Webster naar het Vassar College, de eerste Amerikaanse instelling die diploma’s uitreikte aan vrouwelijke studenten. Hier deed ze inspiratie op voor haar boek Lieve Langbeen . Webster heeft Engelse literatuur gestudeerd en schreef tijdens haar studie al toneelstukken en artikelen voor de universiteitskrant. Nadat ze was afgestudeerd in 1901, verhuisde Webster naar New York, waar ze voor verschillende tijdschriften werkte.
Haar eerste boek werd in 1903 gepubliceerd. Uiteindelijk schreef Webster acht boeken, vele toneelstukken en een aantal niet gepubliceerde verhalen. Lieve Langbeen , het verhaal van een weesmeisje die door een anonieme geldschieter naar de universiteit wordt gestuurd, was haar bekendste werk.
In haar boeken stelde Webster maatschappelijke problemen aan de kaak, zoals de erbarmelijke staat waarin de weeshuizen in het land verkeerden. De opbrengst van Vadertje Langbeen poppen ging naar het plaatsen van wezen in geschikte gezinnen.
Met haar beste vriendin Ethelyn McKinney reisde Webster naar vele landen. Ze was acht jaar lang stiekem verloofd met de broer van Ethelyn, Glenn Ford McKinney, maar hield dit geheim omdat hij getrouwd was. Nadat hij eindelijk was gescheiden, trouwde ze met hem in 1915.
In 1916, net nadat ze was bevallen van haar dochter Jean Webster McKinney, stierf Webster aan de gevolgen van complicaties tijdens de bevalling. Ze was 39 en op het hoogtepunt van haar succes als verhalenverteller en politiek activiste. Haar redacteur Douglas Doty beschreef haar als ‘een kunstenares zonder het artistieke temperament’.
Webster was befaamd om haar opgewektheid, en haar verhalen, zelfs wanneer ze over serieuze onderwerpen gingen, waren altijd toegankelijk en scherpzinnig, net als de eigenzinnige lijntekeningen die ze vaak bij haar werk tekende.
Lees meer
Alle boeken van Jean Webster