Interview met Pim Lammers

Ik las vroeger al veel sprookjes en vind het nu nog steeds leuk. Die verhalen gaan al jaren mee en het is natuurlijk erg bijzonder dat ze zó lang populair kunnen blijven. Maar ze zijn inmiddels ook wel een beetje ouderwets geworden. Knappe prinsesje die altijd maar gered moeten worden door stoere ridders… Ik wilde graag een sprookje schrijven dat beter bij onze tijd past, dus een sprookje waarin meisjes ook stoer zijn en waar twee ridders ook met elkaar kunnen trouwen.

Wat ik zo leuk vind aan ridder Roa is dat ze helemaal zichzelf is en zich helemaal niets aantrekt van wat anderen vinden of zeggen. In het begin was dat niet altijd makkelijk voor haar. Iedereen zei dat ze nooit een ridder zou worden en ze werd zelfs uitgelachen. Gelukkig stond ze stevig in haar schoenen en bewees ze het tegendeel! Ze is daarnaast ook heel lief en behulpzaam. Ik zou heel graag bevriend met haar willen zijn!

In de wereld van sprookjes lopen ongelofelijk veel leuke en bekende personages rond. Zo kennen we allemaal ‘de boze heks’ of ‘de stoere, angstaanjagende struikrovers’. Ik wilde deze personages graag terug laten komen, maar dan nét even wat anders. Wat is er nou leuker dan een heks die eigenlijk heel lief is of een struikrover die zélf heel bang is? Ik vind het leuk om met de verwachtingen van de lezer te spelen en zo te zorgen voor verrassende personages of verrassende wendingen in het verhaal.

Tovenaar Bonno. Ik was als kind al helemaal geobsedeerd door magie en tovenaars, zo verslond ik alle Harry Potter-boeken. Het lijkt me nog altijd geweldig om zelf ook te kunnen toveren! En wat natuurlijk ook leuk is aan tovenaar Bonno: in deel 2 van de Ridder Roa-serie mag hij trouwen met een erg knappe tovenaar…

Eigenlijk is iedere nieuwe ‘regel’ belangrijk. Met iedere nieuwe regel die Roa bedenkt, wordt de sprookjeswereld mooier en vrijer! Ze zorgt er steeds voor dat al die saaie regels veranderd worden en dat alle sprookjesfiguren steeds meer zichzelf kunnen zijn. Precies zoals in onze wereld ook zou moeten gebeuren!

Ik wil graag dat alle kinderen zichzelf kunnen herkennen in een kinderboek. Het is zó belangrijk om jezelf tegen te komen in een verhaal en te ontdekken dat je niet de enige bent en dat er andere kinderen zijn zoals jij. Of dat nou is omdat je er anders uitziet dan de kinderen om je heen of omdat je als jongen verliefd wordt op jongens. Ieder kind moet een thuis kunnen vinden in een verhaal.

Ik hoop dan ook dat kinderen leren dat ze – net als ridder Roa – helemaal zichzelf moeten kunnen zijn! Ongeacht wat andere mensen ook zeggen of vinden. De boeken spelen zich af in een sprookjeswereld, maar gaan tegelijkertijd ook heel erg over onze eigen wereld. Ik wil laten zien hoe mooi onze wereld eigenlijk is. Anders dan heel veel mensen denken, is dit een wereld waarin meisjes ook stoer zijn en waar twee jongens ook verliefd kunnen worden!

Het is heel anders geworden dan ik in mijn hoofd had: véél en véél mooier! Natascha heeft echt prachtige illustraties gemaakt, het zijn allemaal kleine kunstwerkjes geworden. Ik zou er zo een paar boven de bank willen hangen. Ze heeft het verhaal en de personages ook heel goed aangevoeld. Ridder Roa is echt een heel stoer personage geworden. En sommige slechteriken zien er tegelijkertijd eng én lief uit. Het is heel knap dat je dat als illustrator kunt doen.

Ik vind het juist een leuke uitdaging, want ik moet alles zo kort en zo helder mogelijk opschrijven. Ik merk dat ik daardoor juist creatiever word en weer op nieuwe ideeën kom. En het is dan wel AVI M5, maar ik heb geprobeerd om het verhaal zo op te schrijven dat het ook voor oudere kinderen leuk is om te lezen én dat je het voor kunt lezen aan jongere kinderen.

Ik wil iedereen heel veel (voor)leesplezier wensen! En ik hoop dat het boek zorgt voor mooie gesprekken, thuis of in de klas, over liefde, jezelf zijn en de sprookjeswereld. Hopelijk inspireren de boeken zelfs om zélf aan de slag te gaan met sprookjes: maak je eigen moderne sprookjesverhaal!