Kinderen koken zelf! – Interview met Karin Luiten

Dat moment komt eerder dan je denkt. Kinderen zijn van nature leergierig, maak daar gebruik van door ze al jong te betrekken bij het boodschappen doen en koken. Zodra kinderen redelijk vlot lezen, kunnen ze de stappen in een recept volgen en een niet te moeilijk gerecht maken. En wees niet al te bang voor een zooitje in de keuken, ook opruimen valt te leren.

Lastige eters hou je altijd, maar de kans dat je kind alles opeet als het recept zelf uitgekozen en gemaakt is, is natuurlijk wel groter. Ook is het prima als een kind begint met dingen als cupcakes of pizza. Zie dat als een instapmodel, ook omdat de recepten vaak nog iets makkelijker zijn. Voor je het weet verorbert je lastige eter vol trots zijn zelfgemaakte groentefriet of zalmpakketjes.

Zeker. Ik deed mee aan de kooklessen voor kinderen van het toenmalige Zuivelinstituut. Mijn eerste eigen maaksels waren ham-kaashapjes en pindarotsjes. En ik heb wel duizend appeltaarten gebakken!

Ik ben erg blij met mijn testteam van 54 kinderen, tussen de 4 en 16 jaar. Ze krijgen de recepten toegestuurd, met een vragenlijst erbij. Ik wil graag weten of alles begrijpelijk genoeg is opgeschreven, of de tijden kloppen en of ik geen stappen heb overgeslagen die voor mij logisch zijn maar voor een startende kok niet. Als je een appel in stukjes wilt hebben, kan het zijn dat een kind eerst de appel gaat schillen en dan kleine stukjes eraf gaat snijden tot het klokhuis overblijft. Maar het is natuurlijk veel eenvoudiger om de appel eerst in vieren te verdelen, het klokhuis eruit te snijden en dan de kwarten te schillen en in stukjes te snijden. Dit zijn extra toelichtingen die je voor een volwassene over zou slaan. Ook vraag ik altijd of er dingen zijn die ze zelf anders zouden zeggen of doen. En naar aanleiding van hun commentaar, of bij de jonge kinderen dat van hun ouders, pas ik de recepten aan.

Ik zit mijn hele leven al te pas en te onpas te tekenen. Toen ik in 2005 mijn website www.kokenmetkarin.nl begon, was het voor mij dan ook logisch om illustraties te maken van alle gerechten. Voor mijn grotemensenkookboeken ben ik intussen toch maar overgestapt op professionele fotografie, maar met dit kinderboek kon ik me eindelijk eens helemaal ongegeneerd uitleven en het kind in mezelf naar boven halen.

Dat zijn de Grote Mensen Tips. Ik heb de recepten vrij naturel gehouden. Maar voor volwassenen, en voor kinderen met een steviger smaak geef ik suggesties om een gerecht met kleine aanpassingen net wat meer pit geven.

Ik heb trek gekregen van dit interview, en ga die nasirolletjes met pindasaus maken. Dank, Karin!

Foto Harold Pereira