Interview met Danique Plaatzer

Ik was héél zenuwachtig van tevoren. Maar mijn situatie was wel anders dan die van hoofdpersoon Sophie in het boek. Net als Sophie droomde ik al een langere tijd ervan om een mooie reis te maken. Maar toen ik eenmaal ging, was ik al ruim twee jaar klaar met studeren en iedereen om mij heen wist dat ik op reis zou gaan. Dat neemt niet weg dat ik het minstens net zo spannend vond. Vooral tegen het alleen reizen keek ik op. Ik was bang dat ik me eenzaam zou gaan voelen. Daarom ben ik eerst in mijn eentje een week op vakantie gegaan naar Spanje. Dat beviel gelukkig zo goed, dat ik daarna de knoop heb doorgehakt en een vliegticket naar Thailand kocht. Mijn plan was om ongeveer zes maanden te reizen. Toen ik eenmaal in Bangkok was aangekomen, voelde ik me compleet overweldigd. Maar dat is ook niet zo gek. Het was januari en van een koud, rustig dorp in Nederland bevond ik mij ineens in een bruisende miljoenenstad met tropische temperaturen. Toch wist ik direct dat ik de juiste keuze had gemaakt.

Van het alleen reizen kwam uiteindelijk ook maar weinig terecht. Al direct leerde ik gezellige backpackers kennen die ook net aan hun eerste reis waren begonnen. Iedereen was zenuwachtig en vond het spannend! We hebben samen een stuk door Thailand gereisd en daarna ben ik alleen verdergegaan, naar onder andere Laos, Cambodja, Vietnam en Myanmar. Maar telkens weer leerde ik andere reizigers kennen met wie ik dan optrok. Het was juist eerder een uitdaging om niet samen met anderen te reizen dan alleen. Eenzaam heb ik me dus nooit gevoeld. Het was juist enorm gaaf om mensen van over de hele wereld en uit andere culturen te leren kennen.

Het was zeker anders, want eigenlijk hoeft alleen reizen helemaal niet zo alleen te zijn. Als je er open voor staat om andere mensen te leren kennen, uit andere landen en andere culturen, dan bestaat er eigenlijk niet iets als alleen reizen. Toch was ik van tevoren bang dat ik niemand zou leren kennen. Ik kon toentertijd nog wel eens terughoudend zijn in het aanspreken van onbekende mensen. Maar omdat iedereen in hetzelfde schuitje zit, wordt het vanzelf gemakkelijker om een praatje aan te knopen. En voor je het weet, heb je weer een gezellig reisgenootje leren kennen voor een aantal dagen. En heb je geen behoefte aan reisgenoten? Dan kun je daar natuurlijk ook gewoon voor kiezen. Dat is het fijne aan reizen: je hebt de vrijheid om helemaal zelf te kiezen.

Sophie lijkt voor een deel op mij. Inmiddels is het voor mij ruim zes jaar geleden dat ik alleen op reis ging. Ik was toen ook wat onzeker en wist niet zo goed wat ik wilde. En ik kon me ook wel eens te veel aantrekken van andere mensen. Ik had dat niet zo extreem als Sophie en inmiddels is dat ook wel veranderd bij mij, juist door het reizen. De avonturen en ervaringen in het boek zijn echt die van Sophie, met uitzondering van één ervaring en dat is het busongeluk. Het busongeluk in Laos is iets wat ik helaas zelf heb meegemaakt. Wel tijdens een andere reis. Ongeveer acht maanden nadat ik weer terug in Nederland was, leerde ik mijn vriend kennen in Breda. Een halfjaar later zijn we samen op het vliegtuig gestapt om voor onbepaalde tijd te reizen. Tijdens die reis kregen we in het noorden van Laos een busongeluk. Dat was een heel nare ervaring en we hebben daardoor ook onze reis onderbroken voor twee maanden. Wat dat betreft is Sophie een stukje stoerder, want zij bleef wel in Azië. Maar uiteindelijk wilden we ons niet door deze ervaring laten tegenhouden, want reizen blijft fantastisch. We hebben wat tijd genomen om tot rust te komen en twee maanden later gingen we weer verder op pad.

Mijn telefoon ben ik gelukkig nooit kwijtgeraakt. Maar heel eerlijk, mijn telefoon is ook niet heel belangrijk voor mij. Veel reizigers zie je lokale simkaarten kopen zodat ze overal internet hebben. Maar die kocht ik juist helemaal niet. Ik vond het heerlijk om zoveel mogelijk van het reizen te genieten en offline te zijn. En met name in Azië is een internetverbinding doorgaans volop te vinden, in vrijwel elk restaurant en hostel. Als je wilt, heb je dus zo bereik. Maar ik vond het zonde van mijn reiservaring om op een prachtig strand te zitten en ondertussen alleen maar online bezig te zijn. Ik vind het dus niet erg om een tijdje zonder te doen.

Ik heb zelf een halfjaar alleen gereisd en met mijn vriend samen uiteindelijk ook nog 2,5 jaar. In deze periode ben ik op zo veel fantastische plekken geweest. Een van de hoogtepunten is voor mij een meerdaagse wandeltocht die we naar de Annapurna Base Camp in Nepal maakten. Het is heel bijzonder om door de bergen in de Himalaya omringd te worden. Dan voel je je echt heel klein. Nieuw-Zeeland was voor mij het mooiste land. Het bestaat uit het Noordereiland en het Zuidereiland. Ik herinner me nog dat we helemaal in het zuiden van het Noordereiland waren. Het was warm die dag, het water strakblauw en dan zie je tegelijkertijd bergen op het Zuidereiland waar sneeuw op ligt. Bizar. Maar ook op Zuidoost-Azië ben ik gek. Je kunt er heerlijk eten, mooie plekken bezoeken en veel mensen zijn er ontzettend aardig. Uiteindelijk wil ik helemaal niets van mijn reizen vergeten. Er waren natuurlijk ook mindere momenten, maar alles was wel bijzonder.

Ik wil heel graag nog eens naar Zuid-Amerika. Dat lijkt me echt fantastisch. Ik ben vooral heel benieuwd naar de natuur en de cultuur daar. Ook zou ik graag nog veel meer van Europa willen ontdekken. Oost-Europa is voor mij bijvoorbeeld nog helemaal onbekend. Naar Nepal, Thailand, Nieuw-Zeeland en Australië ga ik graag nog eens een keer terug.

Als allereerste: ga het echt doen. Veel mensen dromen van een mooie reis, maar doen het uiteindelijk nooit, omdat ze het bijvoorbeeld spannend vinden. Maar je hoeft ook niet direct heel lang of heel ver weg te gaan. Doe vooral waar jij je goed bij voelt. En probeer zo snel mogelijk ervoor te sparen. Wat veel mensen verrassend vinden, is dat reizen niet altijd heel duur hoeft te zijn. Slaap je in guesthouses of hostels, eet je in lokale restaurants en reis je met de bus? Dan kan je flink wat besparen en is je reis minstens net zo gaaf! En probeer niet van tevoren je hele route al uit te stippelen. Laat je juist verrassen door wat je onderweg tegenkomt. Voor mij is dat de mooiste manier van reizen.