Interview Mirjam Oldenhave en Rick de Haas over Boutje van de rommelberg

Mirjam: ‘De inspiratie voor Boutje van de rommelberg was een bouwpakketje in Mees Kees: Hoppa!. Ik vroeg aan Rick: ‘Is het mogelijk dat de kinderen allemaal een eigen tentje bouwen voor een fancy fair? Zo ja: hoe?’
Toen stuurde Rick een uitgebreide bouwtekening met benodigdheden (stokken, touw, een lap) en een zeer heldere handleiding. Die tekening was de inspiratiebron voor dit boek vol met uitvindingen en bouwtekeningen.
Daarnaast hebben we een gedeelde jeugdpassie voor Asterix, Lucky Luke (Rataplan!) en le petit Nicolas. Deze boeken hebben we ook gebruikt ter inspiratie.’

Mirjam: ‘Ja, ik wilde een avontuurlijk voorleesboek schrijven. Dus weinig psychologie, geen boodschap of een onderliggend thema. Alleen spanning en avontuur. En dat voor een jonge doelgroep, ik had 5 t/m 9 in mijn hoofd.’

Mirjam: ‘Ja, heel moeilijk! Rick had hetzelfde. Daarom besloten we al meteen dat we nog een deel twee willen maken. We zijn nog lang niet klaar met Boutje. En de rommelberg heeft ook nog veel te bieden.’

Mirjam: ‘Nee, ik schrijf meestal zonder plan. Ik bouw het verhaal al schrijvende op en wissel ook vaak van richting. Het lijkt wel of de personages mij het verhaal influisteren, stukje bij beetje.’

Mirjam: ‘Ik vraag altijd aan Rick hoe een personage er volgens hem uitziet. Ik zeg bijvoorbeeld: Kartof is een ruige gevangene, een stoere kerel met heel veel haar en een groffe kop. Hoe ziet hij eruit? Even later stuurt Rick mij een schets van Kartof en die hang ik dan op mijn prikbord.’

Rick: ‘Ik krijg dus altijd wel een of andere voorzet van Mirjam waardoor ik het al vrij snel weet. Over Sjan staat in de tekst: hij stond kaarsrecht. Dat was voldoende. Bovendien zag ik hem een week later op een verjaardagsfeestje staan. Een anderhalve meter verjaardag. Met z’n hakken tegen elkaar en voeten naar buiten, in een V. Sissi heb ik zien zitten in de bus, voorin. Met een tasje op schoot. Ed en Boutje bestaan al langer, maar die moesten er vooral praktisch uitzien. Boutje lijkt op Ed. En Elvis de kuifkanarie lijkt op Boutje.’

Rick: ‘Altijd goed om je heen kijken. Van alles wat je ziet, kies je losse dingen die je dan weer samenvoegt waardoor iets nieuws ontstaat. En niets wat je tekent hoeft echt te kunnen. Als je maar doet alsof het wel degelijk kan.’