Simone Kramer

Simone Kramer werd geboren op 9 juli 1939. Als kind was ze dol op lezen en ze had de hele bibliotheek van het dorp waar ze woonde al snel ‘uit’. Maar ze werd niet meteen schrijver toen ze van school kwam. Eerst studeerde ze muziektheorie en cello in Leiden. Cello spelen doet ze nog steeds heel graag.
Simone werkte bij de televisie. Ze zocht in het buitenland films uit, en soms vertaalde ze die zelf voor de Nederlandse televisie. En door het vertalen kreeg ze de smaak van het schrijven te pakken. Haar eerste eigen boek verscheen in 1985, Nog honderd nachtjes slapen.

Kinderen houden van Simones verhalen. Ze vinden haar eerste boeken ‘echt’ en spannend. In haar eerste boeken vertelde Simone over dingen die iedereen kunnen overkomen, jou, je vrienden en vriendinnen, je familie. Nu schrijft ze verhalen uit de Griekse en Noordse mythologie en ook Middeleeuwse Europese sagen.
Ook schrijft ze voor kinderen die nog maar net kunnen lezen, en daar gaat het soms over dingen die niet echt kunnen zijn, maar waar je wel graag over leest.

Zelf leest Simone Kramer zo veel als ze kan: ‘Alle kranten en tijdschriften die ik onder ogen krijg, en zo veel mogelijk boeken,’ zegt ze. ‘Ik vind dat alles wat je leest, iets in je achterlaat wat je de rest van je leven meeneemt. Je zou het een soort verzamelen kunnen noemen.’
En schrijven? ‘Als ik achter mijn computer ga zitten, heb ik vaak het idee dat ik iets ga schilderen of beeldhouwen. Verven met woorden, stukjes weghakken die je niet bevallen. Ik typ met mijn vingers natuurlijk alleen maar hoofdstukken en verhalen, en toch komt daar iets uit wat je kunt vasthouden en bekijken: een boek.’