Interview: De prachtige illustraties van Linde Faas

De deur speelt zo’n belangrijke rol in het verhaal en is zo’n mooi symbool. Ik merkte dat ik tijdens het lezen steeds fantaseerde wat er allemaal achter die deur schuil kon gaan. Daarom wist ik meteen dat die fantastische, mysterieuze deur op het omslag moest komen. Ik heb verschillende schetsen gemaakt, maar op elke schets stond de deur centraal.

Vroeger fantaseerde ik altijd dat ik ineens zomaar in de bergen kon staan. In een wereld van besneeuwde bergen en bossen. Het was mijn grote droom om daar naartoe te kunnen gaan en er in rond te kunnen dwalen. Inmiddels woon ik in het noorden van Noorwegen waar eindeloze bergen en bossen zijn, dus voor mij is die wereld waarvan ik vroeger droomde echt geworden.

De wereld waar Laurenzo over fantaseert, lijkt mij ook fantastisch om in te verdwalen: een bos waar niemand is en waar de dieren kunnen praten.

Mijn lievelingsboeken waren De geheime tuin van Frances Hodgson Burnett en De tweelingbroers van Tonke Dragt (tegenwoordig leverbaar als De goudsmid en de meesterdief). Daarom vind ik het ook zo ongelooflijk bijzonder dat ik nu dit boek van Tonke en Rindert heb mogen illustreren.

In groep 7 en groep 8 had ik een geweldige juf: Juf Lies. Ze was groot, stoer en een beetje rebels. Ik was vaak een beetje afwezig in de klas en droomde graag weg naar andere werelden (een beetje zoals Laurenzo). Het liefst zat ik te tekenen. Ik had een tekening waar ik  stiekem al meer dan een jaar aan werkte. Dat deed ik op momenten dat we even iets voor onszelf mochten doen, maar soms ook tijdens de les. Ik wilde nooit dat iemand zag wat ik maakte omdat ik best onzeker was, dus deed ik het altijd heel subtiel (dacht ik). Maar op een dag ergens aan het einde van groep 8 riep juf Lies ineens: ‘Zo Linde, en nu wil ik wel eens zien wat jij al die tijd hebt zitten tekenen.’ Ik schrok me kapot en was helemaal in de war. Ze wist het! Maar ze had er nooit eerder iets van gezegd… Ik gaf haar mijn tekening en schaamde me kapot. Ze bestudeerde het met een diepe frons, ik wist zeker dat ze woest zou zijn. Maar toen hield ze hem ineens omhoog en zei: ‘Kijk eens wat voor prachtigs Linde heeft gemaakt, hier heeft ze meer dan een jaar aan gewerkt.’ Daarna ging ze met mijn tekening de klas rond en liet hem aan iedereen zien. Ik weet nog heel goed hoe ik me toen voelde. Verbijsterd. Opgelucht. Trots… Later heeft ze me uitgelegd dat ze zich had voorgenomen dat ze er wat van zou zeggen als het ten koste van mijn schoolwerk zou gaan. Maar dat ze het had toegestaan omdat ze zag dat ik het nooit lang deed en mijn cijfers er niet op achteruit gingen. Dat heeft me toen echt geraakt en is me altijd bijgebleven. Zij heeft me toen geleerd dat tekenen ook iets belangrijks is en dat ik daar best trots op mocht zijn.

Het omslag is met aquarelverf en kleurpotlood op aquarelpapier gemaakt. De binnenwerkillustraties heb ik met grafietpotlood getekend. Mijn favoriete illustraties zijn het omslagbeeld en het schutblad, omdat deze beiden een glimp geven van wat de mysterieuze wereld achter de deur zou kunnen zijn.

Doe vooral wat je het leukst vindt om te doen! Teken en schilder alles wat er maar in je opkomt, alles wat je mooi vindt, waar je nieuwsgierig naar bent en wat je eens zou willen uitproberen. En doe het vooral lekker voor jezelf, het maakt niet uit wat anderen ervan vinden. Het hoeft ook niet meteen perfect te zijn, elke tekening die je maakt helpt je om de volgende tekening nog mooier en beter te maken. Het belangrijkst is dat je het leuk vindt om te doen en dat je zelf blij wordt van wat je maakt.