Gebonden, hardcover:
14,99
Interview met Judith Williams
Hanna Panna en de magische voetbalschoenen is een spannend en avontuurlijk voetbalboek voor meiden én jongens. Wat was de inspiratie om dit verhaal te schrijven? Had de schrijfster vroeger net zo’n groot geheim als de hoofdpersoon Hanna? En wat vindt ze zo leuk aan deze jonge voetbalster? We vroegen het Judith Williams zelf.
Wat was je inspiratie om het verhaal over Hanna te schrijven?
Dat waren mijn eigen dochters. Twee van hen voetballen fanatiek en toen zij jong waren, waren er niet echt voetbalboeken voor meiden. Dus op een gegeven moment dacht ik, dan maak ik het maar zelf.
Tijdens het schrijfproces had je twee enthousiaste, jonge meelezers. Waar hebben zij je mee geholpen?
Klopt! Het zijn twee meiden die zelf ook voetballen, dus ik was heel benieuwd wat zij ervan zouden vinden. Ik had hen daarom gevraagd om heel eerlijk te zijn. Wat vonden ze bijvoorbeeld van het verhaal? En van de schrijfstijl? Waren de woorden niet te moeilijk of juist te makkelijk? Enzovoort. Zo lieten ze me weten of ze zinnen lastig vonden of als ze woorden niet begrepen. Verder kreeg ik vooral te horen dat ze het heel leuk en spannend vonden en wilden blijven doorlezen. Van een van de ouders begreep ik dat dit laatste heel wat discussies ‘s avonds heeft opgeleverd omdat hun dochter steeds nóg een hoofdstuk wilde lezen. Een heel mooi compliment dus.
Wat vind je het leukst aan hoofdpersoon Hanna?
Dat ze trouw blijft aan zichzelf en aan haar vrienden, en dat ze een tikje eigenwijs is. Ik vind het ook leuk dat ze heel sportief en stoer is.
Hanna besluit met haar magische voetbalschoenen in te vallen voor haar vriendin Lina bij een wedstrijd, terwijl ze eerst nog niet durfde te voetballen. Wat was hetgeen dat haar minder bang maakte?
Deels deed ze dit omdat ze ervan overtuigd was dat haar magische schoenen haar zouden helpen en ze bovendien haar klas niet in de steek wilde laten. Maar eigenlijk vooral omdat ze zelf zo graag voetbalt; de liefde voor de bal won het van haar angst.
In het boek ontmoet Hanna Mevrouw Honingbal. Zij voetbalde vroeger stiekem, terwijl dat van haar ouders niet mocht. Hanna doet precies hetzelfde. Heb jij als kind iets in het geheim gedaan?
Zeker weten! Maar daar kan ik natuurlijk niets over zeggen, want dan is het niet meer geheim 😉
Als je een personage in het boek mocht zijn. Wie zou jij dan willen zijn?
Mevrouw Honingbal, omdat ze zo lekker tegendraads is, af en toe gewoon een beetje relt en daar vervolgens ook mee wegkomt. Tegelijkertijd zou ik ook wel een beetje een Hanna willen zijn, want het lijkt me heerlijk om te kunnen voetballen. Dat kan ik zelf namelijk totaal niet.
Je bent moeder van drie dochters, waarvan twee op hoog niveau voetballen. Hanna's moeder is bang dat er nog een keer iets met haar dochter gaat gebeuren, maar steunt haar wel in haar passie. Hoe is het voor jou om moeder te zijn van dochters die op hoog niveau voetballen?
Ik vind het heel mooi om te zien dat zij hier zoveel plezier aan beleven. Ik rijd hen dan ook graag overal naar toe en sta dan zelf ook te genieten langs de zijlijn. Zelfs als het heel koud is, of de regen met bakken naar beneden komt. (Al moet ik eerlijk zeggen dat ik altijd erg blij ben als de zon weer schijnt.)
De illustraties zijn gemaakt door Iris Boter. Zijn de karakters in het boek geworden zoals jij in je hoofd had?
Ja, absoluut! Ik was sowieso al heel blij dat Iris Boter de illustraties ging maken. Zij tekent zo leuk! En ze heeft het perfect gedaan: ze hadden er niet anders uit kunnen zien.
En tot slot. Wil je nog iets zeggen tegen alle Hanna Panna-lezers?
Ik hoop vooral dat ze heel veel plezier beleven aan het boek en zelf ook hun voetbaldromen blijven volgen.
De makers
Judith Williams
Judith Williams is communicatiemanager en moeder van drie dochters. De oudste twee voetballen allebei op hoog niveau. Ze schreef o.a. voor Vrouwenvoetbalnieuws en Soccertalk. Hanna Panna is haar eerste kinderboek.
Iris Boter
Iris Boter (1972) deed de kunstacademie in Kampen en woont daar nog altijd, met man en dochter. Ze illustreerde al meer dan 120 boeken en het boek ‘De (nogal) ijzingwekkende expeditie van Herre’ (van Marte Jongbloed) won op 27 juni 2018 de Pluim van de Senaat van de Nederlandse Kinderjury. Daarnaast schreef Iris zelf al meer dan dertig boeken voor kinderen en jongeren.