Kom alles te weten over Barbara Scholten!

Ik werkte eerst in het bedrijfsleven en toen zag ik een kinderboekenschrijfster op de tv. Dat bracht mij op het idee dat ik ook kinderboekenschrijfster wilde worden. Dus ging ik cursussen volgen en stuurde ik mij manuscript op naar een uitgeverij. Daar kreeg ik veel kritiek op terug…

Mijn schrijfjuffie van toen zei daarna tegen mij: ‘Probeer het eens via de achterdeur, doe bijvoorbeeld mee aan een schrijfwedstrijd’. Uitgeverij Ploegsma had op dat moment een schrijfwedstrijd voor een hockeyboek. En omdat ik zo graag wilde winnen had ik niet één, maar twee verhalen ingestuurd! Daarna hadden ze mij uitgekozen om het boek te schrijven. Uiteindelijk kwam ik erachter dat de winnaar van de wedstrijd niet maar één, maar vier boeken mocht schrijven!

Nee. Pas na mijn zesde hockeyboek begon ik mezelf schrijfster te noemen. Daarvoor had ik helemaal niet de ambitie om schrijfster te worden van beroep. Ik wilde gewoon graag een kinderboek maken.

Ik heb wel altijd al veel fantasie gehad. Mijn fantasie kwam pas meer van pas bij mijn latere boeken, die had ik bij de hockeyboeken niet zo nodig. Het verzinnen van gekke dingen of gekke verhalen deed ik eigenlijk pas bij Donnie Donut en Oma Luchtbuks.

Door om mij heen te kijken. Bij Oma Luchtbuks had ik bijvoorbeeld een artikel gelezen over Ria van Dijk ook wel ‘luchtbuks Ria’ genoemd, die iedere kermis ging schieten bij de schiettent. Ik zat daarna met Els – de illustrator van mijn boeken – samen in een boot en ik vroeg toen aan haar: ‘hoe zal het zijn als je zo’n oma hebt.’ Zo is Oma Luchtbuks dus uit een artikel ontstaan.

Donnie Donut is daarentegen ontstaan deels omdat ik graag een kind wilde die Donnie heette en deels omdat ik vroeger een kind in de klas had die heel bewegelijk was en liever maar halve dagen naar school ging. Op die manier begin ik mijn boeken vaak met het verzinnen van een personage en komt daarna pas het verhaal.

Bij Frietje Frommel werd ik ook geïnspireerd door mijn omgeving. Maar in plaats van dat dit boek begon bij een personage, heb ik het verhaal van Frietje bedacht door een locatie: afvalpunten en kringloopwinkels. Door die plekken is het idee ontstaan dat de ouders van Frietje een kringloopwinkel hebben en dat Frietje, net als haar ouders, een ding heeft voor tweedehands spullen. Waardoor ze in het boek dus een vliegdekschip koopt!

Donnie Donut, Oma luchtbuks en Frietje Frommel zijn mijn favoriete boeken. Deze boeken vond ik ook het leukst om te schrijven. Als ik één specifiek boek van mezelf zal moeten aanraden zal ik toch kiezen voor ‘Donnie Donut’. Daar zitten gewoon hele leuke personages in. Zo houd ik heel erg van Donnie, maar vind ik Wilma de portier ook heel erg leuk.

Oma Luchtbuks. Omdat zij echt compleet haar eigen gang gaat. Ze heeft echt schijt aan iedereen.

Frietje Frommel is ook eigenwijs. maar misschien ook wel eerder een beetje eigengereid. Als Frietje op de koop knop wil drukken voor het vliegdekschip zegt niemand tegen haar dat ze dat niet mag doen. Aan de andere kant weet iedereen dat je de credit card van je moeder niet mag gebruiken. En toch doet ze dat.

Oma Luchtbuks is het meest eigenwijs. Oma is namelijk op een gegeven moment op een busreis met senioren. Maar Oma wilt dat eigenlijk helemaal niet, die wilde liever vrij zijn. Dus is ze bij het tankstation uitgestapt en er vandoor gegaan. En daarna is ze alleen gaan doen wat ze zelf wilt.

Een goede eigenschap. Want het is helemaal niet erg dat als iedereen ‘ja’ zegt jij ‘nee’ zegt. Als je dat doet kies je gewoon je eigen pad. Het kan natuurlijk dat je door eigenwijs te zijn in de problemen komt, maar dan heb je daar in ieder geval wel weer van geleerd. Dus ik denk dat eigenwijs zijn op die manier een hele gezonde eigenschap is. Zo denk ik dat er bijvoorbeeld een heleboel oma’s zijn die net als Oma Luchtbuks ook op schietles willen, maar de samenleving vindt dat dat niet kan en niet hoort. Het lijkt me heerlijk als we daar allemaal af en toe aan toegeven. Dat niet iedereen doet wat van je wordt verwacht of doet wat hoort.

Ja je moet wel een beetje eigenwijs zijn, want dan ga je ook schrijven op de manier waarop jij dat wil. Je kan namelijk leren schrijven, maar het is ook belangrijk dat je je eigen schrijfstijl ontdekt. En erachter komt weke schrijfstijl het beste bij jouw past.

Welke schrijfstijl goed bij je past heb je niet zo snel ontdekt. Bij mij was dat pas bij mijn laatste paar boeken. Daar hoort bij dat je soms dingen moet uitproberen, en dat kan soms misgaan. Ik denk dat op die manier eigenwijze mensen durven het risico te nemen dat iets kan mislukken.

Zelf schreef ik eerst bijvoorbeeld altijd in de ik-vorm. Toen ik Oma Luchtbuks ging schrijven kreeg ik het idee dat ik daarvan af wilde. Dus had ik het verhaal in vier verschillende versies geschreven: de ik-vorm, hij/zij vorm, verleden tijd en tegenwoordige tijd. Ik was daarin dus eigenwijs en dacht ik kies voor een ander perspectief, maar uiteindelijk waren die andere drie versies niks en eindigde ik weer bij de ik-vorm.

Een beetje wel ja. Toen ik na mijn studie ging schrijven zei iedereen tegen mij ‘je hebt technische bedrijfskunde gestudeerd, is het niet zonde om daar niks mee te doen?’ En toen dacht ik nou ik doe het lekker toch.

Mijn moeder had vroeger een naaimachine en die liet ze altijd op tafel staan. ‘Niet aankomen’ zei ze dan altijd. Ik weet niet meer zo goed waar mijn moeder toen op daar moment was. Maar ik was alleen met mijn broertje die twee jaar jonger is dan ik en ik zei tegen hem dat hij zijn vinger onder de naald moest leggen. En ondanks ik wist dat ik het niet moest doen, had ik het pedel ingedrukt en een gaat in mijn broertjes vinger geprikt. Ik was toen acht ofzo. En dat was heel slecht van mij, maar ik heb er daarna wel van geleerd.

Heel veel proberen. Het hoeft niet meteen een boek te worden. Schrijf eerst kleine verhalen, maak er een tekening bij. Gewoon proberen. Goed om je heen kijken. Overal zijn mensen te zien waar jij een verhaal over kunt schrijven. Misschien zie je wel een bijzondere voordeur waar jij een verhaal over kunt verzinnen. Ga dus veel naar buiten toe om buiten te spelen en kijk veel om je heen. Dat is net zo belangrijk als boeken lezen.

Daarnaast adviseer ik ook om te schrijven over dingen die je leuk vindt. Als jij iets leuk vindt is het ook leuk om over datgene te schrijven. De gouden tip: blijf altijd bij jezelf.