Ons kinderpanel over ‘Films die nergens draaien’

Julian - 10 jaar

Films die nergens draaien is een heel bijzonder verhaal, omdat het over tijdreizen gaat. Cato is eerst een beetje een zielig meisje omdat haar vader niet naar haar omkijkt en vooral aan het dagdromen is. Ik vond haar wel heel leuk en dapper, en haar konijn Beggar So erg grappig.

Ze mist haar moeder die overleden is toen zij geboren werd. Door een tijdreis in de bioscoop van mevrouw Kano leert ze haar moeder toch nog kennen en Dikkie. Dat was heel bijzonder. Cato vertelt iemand dat iedereen op school haar raar vindt, maar dat haar dat niets kan schelen. Diegene zegt dan dat ze dat goed doet, er zijn al zoveel normale mensen. Dat vond ik mooi. Pas op het allerlaatst wist ik wie mevrouw Kano en Dikkie zijn.

Zelf zou ik de tijdreisbioscoop ook wel willen uitproberen voor een film die nergens draait!

Daan - 10 jaar

Ik ben Daan en ben nu 10 jaar jong en ik lees graag boeken. Ik zou het boek Films die nergens draaien zeker aanbevelen aan mijn vriend(inn)en.

De auteur Yorick Goldewijk heeft ook Billy Extra Plankgas: door de bodem van het heelal geschreven en dit vond ik al heel leuk, maar dit boek is nog beter: uitdagend, spannender en geheimzinniger.

Het verhaal van Cato is ontroerend en triestig, maar toch zit er humor in het verhaal. Door de manier van schrijven voelde ik mee met Cato. Een verhaal met een lach en een traan. De korte hoofdstukken zorgden ervoor dat ik verschillende hoofdstukken na elkaar las.

Ik zou de bijzondere bioscoop later willen gebruiken om naar herinneringen terug te kijken.

Lotte - 11 jaar

Het boek Films die nergens draaien vond ik erg leuk om te lezen. Het is een spannend en grappig verhaal over Cato. Cato is een meisje dat zich niks van anderen aantrekt. Ze ziet er een beetje gek uit, maar wat boeit dat? Er zijn toch al genoeg saaie mensen op de wereld?

Ze ontdekt een bioscoop die eigenlijk geen bioscoop is. Er gebeuren allemaal gekke dingen, omdat je met het filmdoek terug in de tijd kan reizen.

Er was één moment in het boek dat ik dacht: Huh? Hoe zit het nou? Dat is ook een van de redenen dat ik dit boek zo leuk vond om te lezen. Echt een aanrader!

Tem - 12 jaar

Het gaat over Cato die avonturen beleeft om achter de waarheid van haar moeder te komen. Tijdens dat avontuur wordt ze meegesleurd op een gevaarlijke reis door de herinneringen van anderen. Dat doet ze samen met mevrouw Kano en haar domme konijn.

Er staan weinig plaatjes in het boek, maar dat vind ik juist fijn want dan kan ik mijn eigen fantasie gebruiken. Dan moet ik er wel bij zeggen: de plaatjes die in het boek staan vind ik prachtig.

In het boek gaat het van mysterie naar mysterie. Ik vind het wel een beetje raar dat de vader van Cato eigenlijk niet op de wereld staat, en daar bedoel ik mee dat hij niet goed voor Cato kan zorgen.

In het boek gebeuren dingen die niet in de realiteit kunnen, maar dat vind ik juist leuk. Cato is anders dan de andere kinderen uit haar klas, ze heeft ook schijt aan dat kinderen tegen haar opkijken, maar dat vind ik juist heel leuk. Mevrouw Kano is wel een beetje een vaag persoon. Ze vertelt niet veel over zichzelf en is vaak op bepaalde momenten opeens weg.

Ik vond het een best mooi verhaal, vooral aan het einde. Ik zou dit boek aanraden aan kinderen die van boeken houden met heel veel magie en waar heel veel in gebeurt.

Anna - 13 jaar

Ik heb het boek gelezen samen met mijn broertje Harrie (12 jaar). We vinden het sneu om te lezen dat Cato niets over haar moeder weet, die nadat ze geboren werd dood ging, en ze niet zo goed weet wat ze daar van vind.

Haar vader lijkt wel een zombie en de vrouw die niet bij hun thuis woont, maar wel voor hun zorgt, is heel netjes en bemoeit zich overal mee.  Wij zouden ons daar ook aan ergeren en op avontuur gaan net als Cato.

Het bleef tot het laatst spannend. Je blijft je afvragen hoe het nou zit en wie nou wie is.

Mijn broertje en ik zouden ook graag in zo een soort bioscoop stappen. Onze vader is overleden en we zouden graag ook op zoek gaan naar films over zijn leven, dat is leuk.