Rindert Kromhout wekt twee beroemde families tot leven

‘Iemand zoals jij, Klaus, zal nooit in de schaduw van een ander staan.’ Klaus Mann, negentien jaar oud, denkt daar zelf behoorlijk anders over. Dat zijn prille schrijverschap voorlopig in de schaduw staat van zijn beroemde vader Thomas Mann, is tot daaraan toe. Maar waarom wijst Thomas hem als zoon, als mens af? Wat doet Klaus verkeerd? Een gesprek met zijn vader durft hij niet aan. Hij besluit hem een brief te schrijven, een openhartige, confronterende brief. De brief groeit uit tot een aangrijpende roman over een welgestelde familie van schrijvers en toneelspelers in het onrustige München aan het begin van de twintigste eeuw. Maar wie staat er nu eigenlijk in de schaduw van wie?

Voorjaar 1933. De nazi’s zijn aan de macht in Duitsland en veranderen het land in hoog tempo in een dictatuur. De oppositie wordt monddood gemaakt, opgesloten of vlucht naar het buitenland.
De jonge schrijver Klaus Mann, fel criticus van Hitler, gaat in vrijwillige ballingschap in Parijs en Amsterdam. Daar begint hij het antifascistische literaire tijdschrift Die Sammlung.
Maar… is zijn strijd tegen de nazi’s wel de enige reden dat Klaus zo fanatiek probeert van dit tijdschrift een succes te maken? Wil hij de held van Duitsland worden of is er iets anders aan de hand?

1945. Klaus Mann reist als journalist door het naoorlogse Europa. Voor het eerst sinds jaren gaat hij terug naar zijn vaderland Duitsland. Hoe zal hij zijn thuisland en zijn landgenoten aantreffen? Wat is er allemaal veranderd door de oorlog? En hoe is hijzelf veranderd door alles wat hij heeft meegemaakt?

In Soldaten huilen niet vertelt Quentin over de twaalf jaren die aan Julians vertrek vooraf gaan. Hij vertelt over Charleston, het fantastische huis op het Engelse platteland waar ze in 1925 zijn gaan wonen, en over de kleurrijke bewoners en bezoekers van dat huis. Het is een rijke, inspirerende wereld van schrijvers en schilders waar de kinderen in opgroeien – allemaal mensen die hun geheel eigen weg gaan, zonder zich iets aan te trekken van hoe het zogenaamd hoort of wat de buitenwereld vindt. Maar dan ineens is er de leugen die aan het licht komt, die ene onwaarheid van lang geleden – een leugen die enorme gevolgen zal hebben…

Voorjaar 1941. Virginia Woolf verdwijnt spoorloos. Angelica, haar lievelingsnichtje, is diep geschokt wanneer alleen Virginia’s wandelstok bij de rivier wordt gevonden.
Samen met haar broer Quentin graaft ze in haar herinneringen.
Wat heeft Virginia, haar ogenschijnlijk zo vrolijke tante, tot deze hartverscheurende beslissing gebracht? En waarom zijn de herinneringen van Angelica zo anders dan die van Quentin? Wat is de schaduwzijde van de ongekende vrijheid van hun kindertijd?

Voorjaar 1978. Voor de laatste maal bezoekt de schrijver Quentin Bell Charleston, het boerenhuis op het Engelse platteland waar hij vijftig jaar geleden is opgegroeid. Ooit was Charleston ‘een schilderij om in te wonen’, vol kunstenaars, vrijdenkers en kinderen, met hun werk, hun avonturen, hun wonderlijke liefdes. Nu is het een huis in verval met nog maar één bewoner: de stokoude schilder Duncan Grant. Maar ook Duncan zal vertrekken en dan is er niemand meer, dan zijn er alleen nog de verhalen, de herinneringen. Quentin besluit die verhalen op te schrijven, opdat nooit vergeten zal worden wie zij waren, de eigenzinnige bewoners van dat paradijs op aarde…