De Grote Vriendelijke 100 van 2024 is bekend!

Op dezelfde dag dat Cato ter wereld kwam, heeft haar moeder die verlaten. Cato’s vader is sindsdien altijd afwezig, ook al zit hij gewoon tegenover zijn dochter aan tafel. Cato heeft zich er inmiddels bij neergelegd. Denkt ze.
Wanneer ze thuis een geheimzinnig kaartje vindt van een verlaten bioscoop en ontdekt dat deze weer open is, besluit Cato er een kijkje te gaan nemen. Al snel ontdekt ze dat er iets vreemds met de bioscoop aan de hand is, en dat het geen gewone films zijn die er draaien. De bioscoop lijkt in verbinding te staan met het verleden.
Op zoek naar avontuur en de waarheid over haar moeder, wordt Cato meegesleurd op een gevaarlijke reis door tijd en herinneringen, recht naar een plek diep in haar hart. Een plek die ze altijd voor zichzelf verborgen had weten te houden. Tot ze voor een keuze staat die het leven van haar en haar vader voorgoed zal veranderen.

Bekroond met een Gouden Griffel!

De week waarin Mot een duikboot vond, begon redelijk normaal. Saai zelfs. Dat was niet zo gek. Er moest heel wat gebeuren voordat ze haar grote vondst zou doen. Ze had nog niet eens een magneet.

Mot heet eigenlijk Vlinder. Maar zo noemt alleen haar moeder haar nog. Die wil het liefst een opgeruimd, luchtig kind in een jurkje. Mot is zo niet. Mot houdt van zwarte kleren en van de oude, rommelige stad waarin ze opgroeit. Uit opstandigheid koopt ze van haar spaargeld een magneet om mee te vissen in het oude kanaal. Ze vindt een kleine, roestige duikboot. Die duikboot is het begin van een groots avontuur, waarbij Mot de punk-acrobaten van De Werf ontmoet, ze het tegen een machtige miljardair opneemt en ze haar moeder beter leert kennen.

Mot en de metaalvissers is een origineel en betoverend verhaal, dat zich nét niet in onze wereld afspeelt. Over de rafelrandjes van een stad, over jezelf kunnen zijn en over roest. Heel veel roest.

Dit is een verhaal over de zee. Over geheimzinnige zeewezens en woeste piraten. Over het Zwarte Huis van de Admiraal, waarvan ze zeggen dat er een monster woont. Over een grijze vuurtoren op een eiland dat nog net vastzit aan het vaste land. Over Lampje, de dochter van de vuurtorenwachter, die iedere avond de eenenzestig treden beklimt om het licht aan te steken. Over een stormachtige avond, waarop de lucifers op zijn en alles misgaat.
Maar vooral over dapper zijn en meer kunnen dan je ooit had gedacht.

Ties heeft een probleem.

Tenminste… dat vinden de meeste mensen. Ties vindt dat niet: hij heeft een vriend. Gozert. De tofste, leukste, stoerste, coolste vriend die je je kunt voorstellen.

Alleen is Ties de enige die Gozert ziet en hoort. En de plannen van Gozert zijn zo fantastisch dat Ties erdoor in moeilijkheden komt…
Ties’ ouders willen dat Gozert verdwijnt en nemen een ingrijpende beslissing. Maar Ties wil helemaal niet van Gozert af. Wat moet hij doen?

Adem is een ‘mogelijk kind’. Op het moment dat zijn ouders elkaar ontmoeten in een oude Oost-Europese stad, springt er een vonk over en komt hij als geest tot leven. Er bestaan ontelbaar veel mogelijke kinderen en de meeste zullen nooit het levenslicht zien, maar met Adem is iets bijzonders. Als zijn ouders na hun eerste ontmoeting het contact dreigen te verliezen krijgt Adem een voorschot op het leven. Hij heeft kort de tijd om zijn ouders weer bij elkaar te brengen en zo zijn eigen leven veilig te stellen. Met ontwapenende naïviteit gaat hij op pad. Want één ding weet hij zeker: hij wil leven!

Tjibbe Veldkamp schreef een magisch-realistisch verhaal met een klassieke sfeer, waarbij Mark Janssen sfeervolle illustraties maakte.

Pelle is hoogbegaafd en weet alles. Als hij te veel verdriet voelt, somt hij graag feiten op in zijn hoofd. Dat mieren een vlot kunnen bouwen om een overstroming te overleven. Dat er een naam bestaat voor de angst dat er pindakaas aan je gehemelte blijft plakken. Dat soort dingen.

Op een dag, een jaar na het overlijden van zijn vader, krijgt Pelle een schoenendoos die gevuld met is grotere en kleinere briefjes en ingepakte voorwerpen. Op de briefjes staan opdrachten. Pelle is vastbesloten alles uit te voeren. Niet alleen raakt hij daardoor in grappige en bijzondere situaties verzeild, ook komen er nieuwe mensen in zijn leven die ervoor zorgen dat hij en zijn moeder het leven weer zachtjes durven te omarmen.

Briefjes voor Pelle is een troostrijk verhaal, geschreven in een toegankelijke en prettige schrijfstijl. Met sfeervolle, full colour geïllustreerde schutbladen van illustrator Linde Faas.

Tiuri is bijna ridder. Nog één nacht scheidt hem van de ridderslag. Deze laatste nacht moet hij in afzondering en absolute stilte doorbrengen. Juist dan klinkt er een schreeuw om hulp. Als Tiuri antwoordt, wordt hij geen ridder. Maar het gaat om leven en dood… Tiuri opent de deur. De nachtelijke bezoeker stelt hem een vraag die zijn leven zal veranderen. Hij moet een geheime brief bezorgen aan de koning aan de andere kant van de bergen – een brief die het lot van het hele koninkrijk zal bepalen. Tiuri moet alles achterlaten: zijn thuis, zijn dromen – voor een opdracht die hem zijn leven kan kosten.

De brief voor de koning is verschenen in 30 talen. Het is het eerste Nederlandstalige boek dat is verfilmd door Netflix.

De brief voor de koning werd bekroond met de Prijs voor het Beste Kinderboek van het Jaar 1963, en met de Griffel der Griffels 1955–2004. In 1976 werd aan Tonke Dragt de Staatsprijs voor Jeugdliteratuur toegekend.

De 16-jarige Dolf uit Amstelveen geeft zich op als proefkonijn: hij zal door een materie-transmitter teruggeflitst worden naar de Middeleeuwen om daar één middag een kijkje te nemen. Om vijf uur diezelfde middag moet Dolf weer op de afgesproken plek staan om teruggeflitst te worden naar de twintigste eeuw.

Maar door een foute berekening komt hij in het jaar 1212 terecht in een Kinderkruistocht en niet op het riddertoernooi dat hij zo graag wilde bijwonen. En het lukt Dolf niet om op tijd op de afgesproken plek te staan. Moet Dolf nu voor altijd in 1212 blijven?

In de Petteflet is een kamer vrij. Als Pluk dat hoort rijdt hij er in zijn rode kraanwagen snel naartoe en gaat in de torenkamer wonen, helemaal bovenin. Eindelijk heeft hij een huis. En hij krijgt er meteen heel veel vrienden bij: Zaza de kakkerlak bijvoorbeeld, en Dollie de duif, meneer Pen, de Stampertjes en Aagje. Samen met hen beleeft hij steeds weer nieuwe avonturen.

Bibi Dumon Tak laat dieren aan het woord die spreekbeurten houden over andere dieren. Sommige dieren hebben elkaar nog nooit gezien, anderen kennen elkaar juist heel goed. Zoals de poetsvis, die vooral de scherpe tanden van de haai kent, en de vos, die voornamelijk is geïnteresseerd in de smaak van de gans. De zebra houdt zijn spreekbeurt over zwart-witte dieren en de doodshoofdvlinder weet alles over de doodshoofdaap te vertellen. En zoals bij iedere spreekbeurt is er na afloop gelegenheid tot het stellen van vragen.

De lezer komt veel te weten over het dierenrijk, en dat nu eens niet door de ogen van mensen, maar door die van de dieren zelf. En dat is niet kinderachtig, maar dierachtig leuk. En extra mooi door de fantastische illustraties van Annemarie van Haeringen.

Bekroond met een Zilveren Griffel 2023 en met de Woutertje Pieterse Prijs 2023. Shortlist de Boon kinder- en jeugdliteratuur 2024.