Lucy Cousins werd in 1964 in Engeland geboren. Ze ging in de streek Kent naar verschillende middelbare scholen voordat ze haar opleidingen volgde aan de Canterbury Art College en Brighton Polytechnic. Daarna volgde ze nog een opleiding aan het beroemde Royal College of Art in Londen. Ze woont op het platteland met haar man en vier kinderen.
Werk
Lucy Cousins begon als studente met schrijven. Nadat ze een wedstrijd van de Engelse uitgeverij MacMillan had gewonnen, verscheen haar eerste boek in zwart-wit in 1988 bij diezelfde uitgeverij. Het boek werd tweede bij de MacMillan Prize (1988) en de Bologna Graphics Prize (1989). Nadat ze haar opleidingen had voltooid ging Cousins fulltime illustreren en schrijven.
Cousins wist in eerste instantie niet of ze wel dierenprentenboeken wilde maken, omdat er al zoveel goede boeken en figuren bestonden. Ze heeft dan ook lang nagedacht over haar figuur ‘Muis’ en lang over het prentenboeken maken. Ze liep vaak boekwinkels in om de boeken te lezen. Uiteindelijk dacht ze: ‘dit ga ik ook proberen’.
Succes
Dat proberen is haar zeer succesvol vergaan. Haar boeken zijn in meer dan zestien landen verschenen en doen het overal erg goed. Zelf is ze verbaasd over haar succes. Om te beginnen mijdt ze de pers: ze heeft nooit promotiereizen gemaakt en ze zou ‘zelfs niet voor een miljoen’ op de televisie willen om over haar boeken te praten. Bovendien vindt ze dat er nog veel meer hele goede prentenboeken zijn die helemaal niet succesvol zijn. Ze vindt kortom dat ze geluk heeft gehad.
Werk en gezin
Lucy Cousins werkt thuis. Sinds ze kinderen heeft gekregen is het werk wat langzamer gegaan en toen ze een tweeling kreeg (haar derde en vierde kind) is haar man gestopt met werken, omdat Cousins niet én voor de kinderen kon zorgen én haar boeken kon maken. Nu de tweeling op school zit is haar man weer aan het werk gegaan.
Inspiratie
Lucy Cousins zegt dat ze zich goed kan inleven in de belevingswereld van kinderen van drie jaar. Ook toen haar oudste kind groter werd, bleef ze voor kleuters schrijven en deed ze in huis vaak ideeën op door wat haar kinderen zeiden. Maar ze haalt ook inspiratie uit haar eigen boeken. Het laatste plaatje in Muis gaat naar bed, waar Muis een boekje leest, leidde tot enkele kartonboekjes.
Kleuren
Cousins’ prenten hebben felle, vaak primaire kleuren. Ze deelt de opvatting niet dat kinderen rustig worden van pastelkleuren en wil kinderen juist stimuleren met fel kleurgebruik.
