Xander Remkes
Prijzen en nominaties
- Hans Christian Andersenprijs 2004.
- Kikker is Kikker - Gouden Penseel 1997.
- Kikker is een held - Vlag en Wimpel van de Griffeljury 1996.
- Kikker en de vreemdeling - E. du Perronprijs 1994.
- Kikker in de kou - Zilveren Griffel 1993 en Gouden Penseel 1993.
- Kikker en het vogeltje - Gouden Griffel 1992 en Zilveren Penseel 1992.
- Trompet voor Olifant - Vlag en Wimpel van de Griffeljury 1991.
- Kikker is verliefd - Zilveren Griffel 1990.
- Een taart voor kleine Beer - Vlag en Wimpel van de Griffeljury 1989.
- De Eend en de Vos - Vlag en Wimpel van de Penseeljury 1986.
- Het goedige Monster van de Rovers - Gouden Penseel 1977.
Max Velthuijs
Max Velthuijs werd op 22 mei 1923 geboren in Den Haag en overleed 25 januari 2005 in dezelfde stad. Ruim 1 miljoen boeken van hem vonden hun weg naar huiskamers, scholen en bibliotheken over de hele wereld.
Kikker was zijn alter ego, een even sympathieke als naieve optimist. 'Is het leven niet prachtig!' was zijn motto.
Max was de jongste in een gezin waarvan beide ouders onderwijzer waren. Zijn drie oudere zussen hielden zich met zijn opvoeding bezig. Max ging naar de handelsschool en werkte een tijdje in een hoedenwinkel.
In de oorlog verhuisde de familie Velthuijs naar Arnhem omdat de Haagse Vogelwijk waarin zij woonden ontruimd werd. In 1944 begon Velthuijs een opleiding tot ontwerper/schilder aan de Arhemse Academie voor de Beeldende Kunsten, maar al snel hielden de lessen op omdat ook Arnhem ontruimd werd (Slag om Arnhem).
In 1962 begon Max Velthuijs met het illustreren van kinderboeken. Het eerste was Versjes die wij nooit vergeten. Hierna maakte hij A is een aapje dat op de Frankfurter Buchmesse werd ontdekt door de Zwitserse uitgeverij Nord-Süd Verlag. In samenwerking met deze uitgeverij volgden nog meer prentenboeken waarvoor Max de teksten zelf schreef. Vanaf begin jaren tachtig maakte hij fulltime prentenboeken.
Max Velthuijs werkte soms wel een jaar aan een boek. Het was niet ongewoon als hij een tekening vijf keer overdeed. Hij streefde ernaar dat zijn tekeningen 'moeiteloos gemaakt' leken. Velthuijs schreef zijn verhalen vaak in het Engels of Duits. Doordat hij die talen minder goed beheerste dan het Nederlands waren de teksten eenvoudiger en kaler dan als hij ze in het Nederlands had geschreven.
Max Velthuijs' werk voor kinderen kreeg al snel internationale erkenning en in 1977 kreeg hij voor de illustraties bij Het goedige monster en de rovers zijn eerste Gouden Penseel. Ook Klein-Mannetje vindt geluk, Kikker in de kou en Kikker is Kikker werden met een Gouden Penseel bekroond (in 1986, 1993 en 1997). Voor Kikker en het vogeltje kreeg hij een Zilveren Penseel en een Gouden Griffel voor de tekst (1992). Kikker is verliefd en Kikker in de kou werden ook bekroond met een Zilveren Griffel (1990 en 1993). In 2004 is hij bekroond met de Hans Christian Andersen Award, die hem in Zuid-Afrika uitgereikt werd door de IBBY. Deze internationale oeuvreprijs voor kinderliteratuur wordt om de twee jaar uitgereikt.
In 2005 overleed Max Velthuijs, maar zijn werk is nog steeds springlevend. De verhalen over Kikker zijn in meer dan 35 landen vertaald, en zijn bewerkt tot een animatieserie en meerdere succesvolle musicals. Sinds 2008 verschijnen er nieuwe Kikker-boeken onder het toeziend oog van de Stichting Max Velthuijs. En in 2023, 100 jaar naar zijn geboorte, wordt zijn leven en werk gevierd met een paar prachtige nieuwe uitgaven.
Kikker was zijn alter ego, een even sympathieke als naieve optimist. 'Is het leven niet prachtig!' was zijn motto.
Max was de jongste in een gezin waarvan beide ouders onderwijzer waren. Zijn drie oudere zussen hielden zich met zijn opvoeding bezig. Max ging naar de handelsschool en werkte een tijdje in een hoedenwinkel.
In de oorlog verhuisde de familie Velthuijs naar Arnhem omdat de Haagse Vogelwijk waarin zij woonden ontruimd werd. In 1944 begon Velthuijs een opleiding tot ontwerper/schilder aan de Arhemse Academie voor de Beeldende Kunsten, maar al snel hielden de lessen op omdat ook Arnhem ontruimd werd (Slag om Arnhem).
In 1962 begon Max Velthuijs met het illustreren van kinderboeken. Het eerste was Versjes die wij nooit vergeten. Hierna maakte hij A is een aapje dat op de Frankfurter Buchmesse werd ontdekt door de Zwitserse uitgeverij Nord-Süd Verlag. In samenwerking met deze uitgeverij volgden nog meer prentenboeken waarvoor Max de teksten zelf schreef. Vanaf begin jaren tachtig maakte hij fulltime prentenboeken.
Max Velthuijs werkte soms wel een jaar aan een boek. Het was niet ongewoon als hij een tekening vijf keer overdeed. Hij streefde ernaar dat zijn tekeningen 'moeiteloos gemaakt' leken. Velthuijs schreef zijn verhalen vaak in het Engels of Duits. Doordat hij die talen minder goed beheerste dan het Nederlands waren de teksten eenvoudiger en kaler dan als hij ze in het Nederlands had geschreven.
Max Velthuijs' werk voor kinderen kreeg al snel internationale erkenning en in 1977 kreeg hij voor de illustraties bij Het goedige monster en de rovers zijn eerste Gouden Penseel. Ook Klein-Mannetje vindt geluk, Kikker in de kou en Kikker is Kikker werden met een Gouden Penseel bekroond (in 1986, 1993 en 1997). Voor Kikker en het vogeltje kreeg hij een Zilveren Penseel en een Gouden Griffel voor de tekst (1992). Kikker is verliefd en Kikker in de kou werden ook bekroond met een Zilveren Griffel (1990 en 1993). In 2004 is hij bekroond met de Hans Christian Andersen Award, die hem in Zuid-Afrika uitgereikt werd door de IBBY. Deze internationale oeuvreprijs voor kinderliteratuur wordt om de twee jaar uitgereikt.
In 2005 overleed Max Velthuijs, maar zijn werk is nog steeds springlevend. De verhalen over Kikker zijn in meer dan 35 landen vertaald, en zijn bewerkt tot een animatieserie en meerdere succesvolle musicals. Sinds 2008 verschijnen er nieuwe Kikker-boeken onder het toeziend oog van de Stichting Max Velthuijs. En in 2023, 100 jaar naar zijn geboorte, wordt zijn leven en werk gevierd met een paar prachtige nieuwe uitgaven.
Lees meer
Alle boeken van Max Velthuijs
